به گزارش نگاه جنوب ایران نیوز، گلایه های مردم و رانندگان از وضعیت جادههای ترانزیتی هرمزگان همواره مطرح بوده و علی رغم اقدامات صورت گرفته در ادوار مختلف، اما همچنان جاده های خاکی، غیراستاندارد، ناایمن، خطرساز و... در هرمزگان وجود دارد که تصادفات مرگبار را رقم می زند.
از جاده های کوهشاه تا بشاگرد وحتی در روستاهای مرکز استان نیاز به استانداردسازی وضعیت جادهها احساس میشود و ضرورت دارد دولت و همچنین صنایع، معادن، بنگاه های اقتصادی بزرگ و کوچک در راستای انجام مسئولیت های اجتماعی نسبت به احداث جادههای استاندارد و ایمن در هرمزگان همت گمارند تا به خودروها خسارت وارد نشود و شهروندان جان شان را از دست ندهند.
از طرفی دیگر باید نصب آرم و علائم راهنمایی ورانندگی نیز میبایست مورد توجه قرار گیرد و در صورت احداث سرعتکاه و سرعت گیر در جادهها، هم این موانع سرعتی بایستی استانداردهای لازم را داشته باشد که برخی از آنها در سطح خیابان ها و معابر شهری وجاده های برون شهری از استانداردهای لازم برخوردار نیستند و همچنین در برخی از جاده ها و حتی جاهایی که سرعتکاه نصب شده است، علائم مورد نیاز بخصوص جهت دید در شب نصب نمی شود وهمین موضوع باعث بروز حوادث جرحی و فوتی و خسارات زیادی به رانندگان می شود که از دستگاه های نظارتی و قضایی انتظار می رود در این حوزه با افزایش نظارتها و برخورد با متخلفان و ترک فعل کنندگان را با شدت بیشتری در برنامه داشته باشند.
متاسفانه در این حوزهها همچنان در استان مشکلات زیادی داریم و نیاز است تدابیر لازم اتخاذ شود تا از حوادث جادهای کاسته شود. جادههای بندر شهیدرجایی، بابا غلام، بندرعباس میناب و بالعکس، غرب و شرق استان و... را گویا مسئولان هیچگاه عبور نمی کنند ویا با خودروهای آخرین سیستم گذر دارند که دست اندازها و پینههای جاده ها و... را چندان احساس نمی کنند و برای ترمیم شان اقدامی نمی شود.
سه سرعتگیر بدون علائم شبانه
پنجشنبه شب بود که از جاده حسنلنگی به سمت شمیل در شهرستان بندرعباس در حرکت بودم که آرم و علائم و خط کشی دو طرف جاده در بیشتر طول مسیر وجودی نداشت و دیدکافی در جاده نبود و بدلیل نبود روشنایی در این جاده، رانندگان خودروها با نوربالا می راندند که در این مواقع دید رانندگان تقریبا کاملا کور می شود و بدتر اینکه دو طرف جاده هم هیچ خط کشی وجود ندارد تا رانندگان با نگاه کردن به این خطوط و علائم، ادامه مسیر دهند.
سه دستانداز و سرعت گیر بزرگ و غیراستاندارد عریض آسفالتی سیاه بدون دیدکافی به فاصله چند صدمتر از همدیگر و تقریبا در دو کیلومتری ابتدای این جاده در حوالی روستای علی آباد بود که اصلا دیده نمی شد و بسیاری از خودروها و موتورسیکلت ها از روی آن پرتاب می شدند و آسیب میدیدند.
یکی از این سرعتگیرهای بی نشان نصیب نگارنده نیز شد و خدا کمک کرد خودرویم واژگون نشد که بعد از پرس وجو متوجه شدم شبیه چنین اتفاقی برای رانندگان زیادی پیش آمده و برخی متحمل ضرر وزیان زیادی هم شدهاند.
اولین سوال این است که این سرعت گیرهای آسفالتی براساس چه استانداردی اینگونه نصب شدهاند که بدلیل همرنگ بودن با آسفالت، دیده نمی شوند و از طرفی دیگر چرا علائم وجود سرعت گیر یا سرعتکاه و سرعت مجاز در نزدیکی به این موانع سرعتی بدون چراغ چشمک زن و... در شب، نصب نشده اند تا رانندگان در شب که دید کافی ندارند، از وجود این موانع در جاده مطلع شوند و با توجه به اینکه جاده روشنایی لازم را ندارد، رانندگان خودروها با نور سوبالا رانندگی می کنند که میدان دید را کم می کنند و جاده هم بخوبی دیده نمی شود.
با چه توجیهی سرعتکاه بدون علائم هشداری دید در شب در جاده ایجاد شده است که خودروها با سرعت از روی آنها پرش دارند و متحمل خسارت می شوند؟
شاید اولین فرضیه ای که به ذهن متبادر می شود این است که گویا برای کم کردن سرعت خودروهای شوتی و سوختبر گازوئیلی این سرعت گیرها نصب شده اند که بلای جان دیگران شده است و نیاز است تا قبل از مرگ مردم در این جاده نسبت به نصب علائم و خط کشی و اصلاح واستاندارد سازی این سرعت گیرها اقدام شود.
موضوع دیگر اینکه با اهالی روستاهای مختلف هم که صحبت می کردیم، از بروز خسارت به وسایل نقلیه خودشان و یا سایرین در اثر دیده نشدن این سرعتگیرها می گفتند و از وضعیت موجود ناراضی بودند. این موانع در جاده شمیل باعث خسارت به جلوبندی خودروها، رادیاتور، کولر و... برخی خودروها شده است که رانندگان نیز از این وضعیت گلایه مند بودند و خواستار رفع مشکلات این حوزه شدند.
آنها می پرسند کدام نهاد بایستی این خسارات را جبران کند؟ چرا طرحی را غیرکارشناسی شده اجرا کرده اند که به رانندگان خسارت وارد کند؟ چرا بگونه ای این سرعت گیرها نصب شده است که برخی رانندگان متوجه وجودشان نشده واز روی آن پرتاب می شوند و به خودروهایشان خسارت وارد می شود؟ چرا علائم هشداری دید در شب در دو طرف سرعت گیرها نصب نمی شود تا رانندگان متوجه وجود این موانع در جاده شوند. آیا مگر بلافاصله بعد از احداث سرعتگیرها، نباید علائم هشداری مناسب بخصوص برای شب ها نصب شوند؟ مقصر این سهل انگاری و تاخیری که منجر به خسارت به مردم می شود، کیست؟
آیا باید ماهها وسال ها بگذرد و به مردم خسارت وارد شود تا بعد مسئولان بخواهند اقدام کنند؟ معلوم نیست متولیان مربوطه در همه جاده ها اینگونه عمل میکنند یا در جاده های روستایی و محروم طرحی را غیرکارشناسانه و به گونه ای اجرا می کنند که به مردم خسارت وارد شود؟ ای کاش خودروهای پلیس که در جاده بندرعباس میناب رفت و آمد دارند، از این جاده هم بازدید می کردند وشرایط جاده را می دیدند و برای رفع نواقص پیگیری می کردند.
بسیاری از مردم از دادستان محترم بندرعباس میخواهند به این موضوع رسیدگی و از حق مردم دفاع کنند تا بیش از این جان ومال مردم در معرض خطر قرار نگیرد و به مردم خسارت وارد نشود.
یکی از روستاییان نیز با بیان اینکه این جاده در دهه 60 احداث شده است که برای آن زمان تا یکی دو دهه بعد مناسب بود و با افزایش خودروها وترددها نیاز به عریض شدن تمام طول جاده حسنلنگی به شمیل و همچنین ایمن سازی این جاده است.
وی به ورودی روستای کُرمون هم اشاره می کند که در پیچ جاده حسنلنگی به شمیل قرار دارد که برای ورود به جاده روستای کرمون حتی برای ساکنان این روستا و روستاهای اطراف شرایط خطرناکی دارد و تاکنون بارها تصادف خودرو یا موتور سیکلت اتفاق افتاده است و نیاز است راهداری آنجا را ایمن سازی و استانداردسازی نماید. از طرفی دیگر شانه جاده مناسبی در بسیاری از نقاط طول جاده حسنلنگی و شمیل و بالعکس وجود ندارد.
پیگیری های بی سرانجام
«موسی تراهی» رئیس شورای اسلامی روستای حسنلنگی بالا نیز در گفتگو با خبرنگار فارس گفت: روستاییان این منطقه بخاطر تصادفات مرگبار و کشته شدن انسان ها و حیوانات بدلیل سرعت بالای خودروها، پیگیریهایی را داشتند و اهالی تقاضای اتخاذ تدابیری در این منطقه برای کاهش تصادفات بودند.
تراهی افزود: 4 بهمن 1400 شورای ترافیک مصوبهای را برای احداث سرعت گیر در این منطقه داشت و دو ماه قبل نیز این سرعتگیرها اجرا شده است. اما چراغ چشمک زن و چشم گربه ای برای دید در شب نصب نشد و خود اهالی تا چند شب برای اطلاع رانندگان خودرو،ها، لاستیک آتش زدند و سرعت گیرها را رنگ زدند و برای نصب علائم استاندارد جهت دید در شب پیگیری زیادی کردیم ونامه به متولیان مربوطه از جمله راهداری نوشتیم که با جابجاییهای مدیران و....، پیگیریهایمان بی نتیجه مانده است و فقط وعده تحقق آنرا داده اند.
وی از وضعیت روشنایی این جاده هم اظهار نارضایتی کرد وگفت: نیاز است که روشنایی این جاده تامین شود و دوطرف جاده در مسیر رفت وبرگشت نیز بایستی رنگآمیزی شود.
تراهی افزود: اینکه گفته می شود احداث این سرعتگیرها استاندارد نیست را بایستی مسئولان راهداری و پیمانکار مربوطه پاسخ دهند.
وی گفت:دو روز بعد از احداث این سرعت گیرها، مسئولان در بخشداری جلسه داشتند و قرار بود که علائم مورد نیاز دید درشب و... نصب شود که هنوز نصب نشده است. عکس و فیلم وضعیت این جاده و سرعت گیرها را به مدیر راهداری شهرستان بندرعباس هم ارسال کردم تا نسبت به رفع نواقص اقدام شود و قول دادهاند که نواقص برطرف شود.
تراهی نیز تایید کرد که شرایط فعلی باعث بروز خسارت به برخی از وسایل نقلیه ای می شود که از این مسیر وبخصوص در شب ها تردد می کنند.
وی گفت: چراغ های خورشیدی که در روزهای نخستین نصب شد، نورش ضعیف بود و بعد از چند ساعت خاموش می شد که جمع آوری شدند.
وضعیت جادههای هرمزگان در مقایسه با جادههای حوزه مرکزی کشور کیفیت مناسبی ندارد و از آنجا که استهلاک جادهها در جنوب به دلیل گرمای شدید و تردد خودروهای سنگین بیشتر است، ضروری است تا منطق نیاز به بودجه بیشتر برای ساماندهی وضعیت جادهها به مسؤولان عالی کشور فهمانده شود تا بتوان وضعیت بهتری را در حوزه جادهای برای هرمزگان ایجاد کرد. متأسفانه برخی جادههای ترانزیتی هرمزگان نیز از کیفیت مناسب برخوردار نیستند و این در حالی است که سازمان بنادر و دریانوردی سالانه صدها میلیارد تومان از بندر شهید رجایی درآمد دارد اما در زمینه کمک به بهبود وضعیت راههای هرمزگان قدمی بر نمیدارد.
منبع:فارس/ علی زارعی
نظرات